Je kan je alleen aanmelden voor de geïnteresseerdenlijst. Onze wachtlijsten zijn vol.
Menu
Je kan je alleen aanmelden voor de geïnteresseerdenlijst. Onze wachtlijsten zijn vol.
De genetica is, zeker voor fokkers, een heel belangrijk onderdeel voor het functioneren en in stand houden van een gezond ras. Als het gaat over rashonden, spreken we over een rassenpopulatie. Met rassenpopulatie worden alle honden binnen dat ras bedoeld die zich met elkaar zouden kunnen voortplanten. Omdat deze honden zich alleen met het eigen ras (mogen) voortplanten, wordt dit een gesloten populatie genoemd. Een gesloten populatie kent helaas veel beperkingen (zie ook blog over erfelijkheid).
We spreken van populatiegenetica als het gaat over de problemen die door de gesloten populaties kunnen ontstaan. Populatiegenetica leert ons hoe we daar mee om kunnen en moeten gaan. Voor een fokker is het belangrijk om te begrijpen welke combinaties gemaakt kunnen worden, en waarom de keuze voor de ene of de andere reu wel of niet verantwoord of verstandig is. Om een goede keus voor een geschikte dek combinatie te maken wordt gebruik gemaakt van populatiegenetica.
Elk individu draagt een aantal genen voor afwijkingen bij zich. Omdat het meestal enkelvoudig recessieve afwijkingen zijn (de afwijkingen zitten dus op één gen heeft diegene nergens last van. Dat individu wordt “drager” van die afwijking genoemd. Het gaat pas fout als daar hetzelfde afwijkende gen bijkomt. Als de fokpartner ook drager van datzelfde afwijkende gen is dan komen die twee genen bij elkaar in de nakomelingen en dan ontstaat een individu dat “lijder”( homozygoot) voor de afwijking is. Bij de lijder is de afwijking te zien. Deze hond is ziek. Als in een populatie steeds minder variatie in genen is, wordt het risico op het samenkomen van afwijkende genen samen steeds groter en dit leidt tot steeds meer erfelijke afwijkingen en ziektes. Daarom is het zo belangrijk dat de inteelt in een ras, ook in het ras van de Nova Scotia Duck Tolling Retriever zo laag mogelijk gehouden wordt.
Inteelt betekent dat doordat er gemeenschappelijke voorouders zijn, er kopieën van hetzelfde gen eindigen in één en dezelfde nakomeling
Fokkers willen nastreven dat de honden op elkaar gaan lijken. Ze creëren zo een duidelijk rastype. Maar te (veel) is nooit goed, want hoewel er gestreefd wordt naar een eenheid in uiterlijk, is een eenheid in zieke genen natuurlijk niet goed of de bedoeling.
Toch is dit automatisch het gevolg van fokken binnen een gesloten stamboek.
Wij trachten genetische ziekten te beperken door gericht te fokken met honden van zoveel mogelijk andere bloedlijnen. Daarom heeft het onze voorkeur om onze Nova Scotia Duck Tolling Retrievers zoveel mogelijk uit het buitenland te halen. Uiteraard voeren wij gezondheidsonderzoeken uit en halen aangetaste (risico dragende) dieren uit de fokkerij. Echter bij sommige ziekten is dat moeilijk te testen denk bijvoorbeeld aan Epilepsie want hier is nog geen test voor. Voor de Nova Scotia Duck Tolling Retriever is het verplicht om fokdieren op een aantal genetische ziekten te laten testen. Een voorbeeld van een verplichte genetisch onderzoek is heupdysplasie. Ook stamboomonderzoek en berekeningen van inteeltfactoren maken wij om het risico op overdracht van genetische ziekten en inteelt zo laag mogelijk te houden.
Wij staan er voor dat het geestelijk lichamelijk en sociaal goed gaat met de nova scotia duck tolling retriever
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.